DVVJ2014_IB001_JCVB
|
email 12 sept. 2014
|
Beste
Jozef Heij,
Bij toeval kwam ik terecht op de blog ‘De gestoorde devotie van A.K’. Ik herkende A.K. (ik zal de initialen gebruiken) onmiddellijk aan het afgebeelde werk. Vijf jaar lang (2003-2008) behandelde ik haar in de gesloten afdeling van de psychiatrische ziekenhuis in het midden- oosten van ons land. Ik heb haar in de laatste jaren van haar leven dus redelijk goed gekend. A.K. was een uiterst sensibele vrouw, die zich zeer agressief kon gedragen tegenover haar medebewoners, bezoekers, verplegend en behandelend personeel. Ze leed aan dwangneuroses. Zo verzamelde ze van alles en kon niets weggooien. Haar kamer stond vol met vooral erg veel boeken en gevonden en gekochte voorwerpen. Ze wilde alles bewaren, voor het geval dat. In deze schijnbare chaos zat een geweldige ordening. Alles had zijn plek en moest daar ook blijven. A. was de enige die de ordening begreep. Haar devote schilderwerk gaf haar rust, helderheid en enig levensgeluk. Dus in die zin is de titel ‘Gestoorde devotie’, niet op zijn plaats. Haar leven was verstoord door haar psychiatrisch aandoeningen, maar haar devotionele schilderijen waren juist het niet gestoorde, harmonische deel van haar persoonlijkheid. Het is tekenend voor de situatie van de moderne mens, en de moderne kunst, dat de artistieke uitingen van A.K. nu met terugwerkende kracht als gestoord worden bestempeld. Is niet juist het hedendaagse materialisme het gestoorde element? Om over de uitwassen in de moderne kunst maar te zwijgen? Vriendelijke groet, J.C.v.B. Amsterdam |
Stichting DVVJ - beheer en archivering van de artistieke nalatenschap van een overleden psychiatrische patiënte
zaterdag 13 september 2014
ingezonden brief 2014 # 1
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten